كتاب فوق العاده ايه برين ادامه مطلب دربارش بيشتر بدونين

کتاب «قیام سرخ» نوشته‌ی «پیرس براون» و ترجمه‌ی «مهنام عبادی» است. در توضیحات پشت جلد کتاب آمده است: «دارو یک سرخ است، عضوی از پست‌ترین نژاد در حکومتی از آینده که براساس رنگ افراد طبقه‌بندی شده است. همچون باقی دوستان سرخش، تمام روز را با این باور کار می‌کند که او و مردمش سطح مریخ را برای نسل‌های آینده سکونت‌پذیر می‌سازند. با وجود سختی‌های زیاد، زندگی‌اش را سپری می‌کند؛ زیرا می‌پندارد خون و عرق او، روزی جهانی بهتر برای فرزندانش به ارمغان می‌آورد. اما به دارو و امثال او خیانت شده. به زودی خواهد فهمید که بشریت نسل‌هاست به سطح مریخ دست یافته است. شهرهای پهناور و گردشگاه‌ها بر سطح سیاره گسترده شده‌اند. برای طبقه‌ی حکمرانان فاسد، دارو "و سرخ‌هایی همانند او" چیزی نیستند جز تعدادی برده. دارو، با آرزوی عدالت و درحالی‌که با خاطره‌ی عشقی ازدست‌رفته انگیزه می‌گیرد، داروندارش را فدا می‌کند تا به موسسه‌ی افسانه‌ای نفوذ کند؛ مکانی که نژاد سلطه‌گر زرین، خود را محک می‌زند و نسل بعدی سروران بشریت، برای دستیابی به قدرت دست و پا می‌زنند. او مجبور خواهد شد به‌خاطر جانش و آینده‌ی تمدن انسانی با بهترین و وحشی‌ترین افراد طبقه‌ی حاکم رقابت کند. در آنجا، برای پایین‌کشیدن دشمنانش از هیچ کاری فروگذار نمی‌کند... حتی اگر به معنای تبدیل‌شدن به یکی از آن‌ها باشد...» در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: «اولین چیزی که باید درباره‌ام بدانید این است که پسر خلف پدرم هستم. وقتی آن‌ها به سراغش آمدند، مطابق خواسته‌ی خودش رفتار کردم. گریه نکردم. حتی وقتی حکومت مراسم دستگیری‌اش را پخش کرد. نه حتی وقتی زرین‌ها محاکمه‌اش کردند یا خاکستری‌ها او را به دار آویختند.» این کتاب را انتشارات «بهداد» منتشر کرده است.

اينم جلد دومش

پیرس براون در بخشی از این یادداشت که با دست‌خط خود برای ایرانیان نوشته تاکید کرده است: «سپاسگزارم که بخشی از زمان عمر خویش را به خواندن نخستین رمان من، «قیام سرخ» اختصاص می‌دهید. این رمان را با الهام از نمایشنامه‌ یونانی آنتیگونه نوشتم. راستش را بخواهید، بخش اعظم رمان از گذشته‌های باستان و روزگاران دیرین بهره می‌گیرد. به گمان من، با نگاه به عقب و به گذشته‌مان، در قالب انسان‌ها و فرهنگ‌ها، می‌توان درس‌هایی شگرف آموخت. از همین رو بسیار خشنودم حال پارسی‌زبانان «قیام سرخ» را خواهند خواند. »